TIJDLIJNEN
De manier waarop we voor onszelf een onderscheidende structuur aanbrengen tussen de gebeurtenissen ‘in’ het verleden, ‘in’ het heden en ‘in’ de toekomst, vindt plaats door het toewijzen van deze gebeurtenissen in de tijd aan ruimtelijke locatie. De meest voorkomende structuur van ruimtelijke rangschikking is in een lineaire reeks, vandaar de naam ‘Tijdslijn’. Werken met de tijdlijn vormt de poort naar het veranderen van onder andere beperkende emoties en overtuigingen in het verleden en de mogelijkheid om toekomstige doelen makkelijker te bereiken.
In dit artikel laat Sylvia de Vries, NLP-trainster en -Coach, je nog eens precies zien wat tijdlijnen zijn, welke varianten er zijn, waarom ze van enorm belang zijn, hoe je een tijdlijn ontdekt en qua vorm en inhoud indien gewenst verandert èn natuurlijk de praktische kant: hoe speel en werk je effectief met tijdlijnen in de praktijk?
Een tijdlijn is een (denkbeeldige) lijn, die alle gebeurtenissen uit iemands leven in chronologische volgorde met elkaar verbindt. Herinneringen uit het verleden én toekomstige doelen en dromen. Je zou het kunnen vergelijken met een ‘rode draad’ of ‘levensweg’, die door iemands verleden, heden en toekomst loopt. Het werken met tijdlijnen is een praktische, snelle en effectieve manier om beperkingen uit het verleden op te ruimen en toekomstige doelen gemakkelijker te bereiken.
Maar hoe weet je nu of een gebeurtenis al heeft plaatsgevonden? Hoe weet je dat iets nog staat te gebeuren? Of je daar nu van bewust bent of niet, het brein codeert gebeurtenissen uit het verleden op een andere manier dan gebeurtenissen in de toekomst. We komen ergens vandaan en we gaan ergens naartoe. Zonder een besef van tijd weet je niet welke gebeurtenissen al hebben plaatsgevonden en welke nog staan te gebeuren. Ook in (lichaams) taal komt dit tot uiting. Denk maar eens aan zegswijzen als: ‘Dat ligt ver achter me…’, waarbij veel mensen een gebaar maken alsof ze iets over de linkerschouder gooien. ‘Dat duurt nog zo lang’, gaat vaak gepaard met een hand- of armgebaar in een bepaalde richting.
Oude mensen kunnen hoofdschuddend een bepaalde kant opkijken als ze zeggen: ‘Waar is de tijd gebleven?’ Ook uitspraken als ‘de weg die ik bewandeld heb, de weg die ik te gaan heb, ik zie wel wat er op mijn pad komt’, verwijzen naar een weg of pad, dat ergens vandaan komt of ergens naartoe gaat. Door die weg middels tijdlijnen zichtbaar of tastbaar te maken, kunnen gebeurtenissen op die tijdlijn veranderd worden. Werken met tijdlijnen is met name effectief, als het gaat om:
1. beperkende emoties loslaten
2. beperkende overtuigingen veranderen
3. toekomstige doelen gemakkelijker bereiken
